viernes, 2 de diciembre de 2011

CUMPLE 2011

Cando botas un ano mais para a pila miras de reollo e ves como o feixe se vai acubulando i entón veslle un sentido distinto a compartir, hasta te atreverías con unha borracheira. Animádevos que as miñas borracheiras nin restan puntos nin dan resaca. Unhas veces son de mar, outras de postas de sol,... Ista é de outono, tan humilde como un pequeno paseo, tan sinxela como o ollo dun teléfono movil e tan sensible como cada un queira. Non hai boa cámara, nin coñecementos de fotografía, tan solo cariño a natureza e a nosa terra. Pensei en aprender a montar unha presentación de esas con musica e todo eso, pero entendín que facer unha foto da natureza e pararse un intre no silenzo propio e no seu sons, para interiorizala. Un pequeno agasallo por acordarvos de min.





















Quen chegase ate aquí probablemente  non vexa unha pedriña perdida na praia de Panxón, posiblemente vexa un corazón de acibeche que eu deixei no seu sono. Que non nos maten os soños.